Kjempesint eller....?????
Må førtelle en ting da...
Igår kveld blev jag såååå trøtt og grinig på min kjære maaaaannnn..... Herre Gud
så sint jag var... men som min kjære maaann så sjønner han ikke nåe av de hele... Sukk
Ni som er mine venner vet sikkert att jag sier de jag tycker og tenker ganske rett fram og
samme skjer i mitt førhållande. Jag førteller når de er feil og når jag syns att de er bra....
Ganske lätt att pejla av alltså... vilket da min maaannn vet....
Men igår tenkte jag...no ska jag IKKE si att jag er drittsur...ska ikke si att jeg er lei på han...uten
han ska få spørr meg.....
Så de slutte opp med nåe jag aldrig ønsker gjøre...jag gikk till sengs og var drittsur.... så låg jeg
der i senga og prøvde og vare sur og sint...anstrengte meg verkelig før att ikke smile.....
Etter en stund kom min kjære og lade seg og sussa litt på meg og sa kanskje ikke go natt men
prøvd seg litt da....
Jag sa IKKE nåe uten bara låg der som en "død fisk" før jeg skulle jo ikke si nåe uten han skulle jo
spørr hvordan de var stellt med meg da...
MEN....
Etter 40 minuter så hør jeg min kjære MAAAAANNNNN snorke intil meg...Sover som ett ovaggat barn...
VA FAAAAN
Her ligger jag og anstrenger meg før att vare dritt sur og så sovner han....
ja ja...va 17...de var jo bare og si go natt, pussa litt på han og sovne da....så mye før den ansträngelsen.....
/CAT I HAMMERFEST
